Verslag practitioners conference

Vorige week mocht ik (Thy Nguyen) namens de commissie Professionele ontwikkeling (CPO) mee naar het 'practitioners’ conference van het SLCC.

Een tweedaagse conferentie in Kenilworth (Engeland), vol met workshops gericht op de praktijk van de Engelse evenknie van de griffier. Wat valt er eigenlijk uit Engeland op te halen als onze politieke systemen zo erg van elkaar verschillen? Nog best veel, blijkt nu.

Ontwikkelingstrajecten
Voor de CPO heb ik uiteraard een aantal mensen volledig uitgehoord over de ontwikkelingstrajecten die de SLCC heeft opgezet. Naast de wettelijk verplichte certificering, worden er namelijk voldoende vervolgtrajecten aangeboden. Zo staat de eerste Masteropleiding van de SLCC zelfs al klaar in de startblokken. Wel boeiend om te horen hoe dat dan tot stand komt. Daarnaast heb ik de vakkenlijsten voor de verschillende leerlijnen kunnen bemachtigen om inspiratie voor de commissie op te doen.  

Interessante onderwerpen
Hoewel de invulling van de functies in onze landen verschillen, waren de besproken thema’s van deze twee dagen alsnog interessant en relevant voor zowel de vereniging als voor de CPO. Denk aan onderwerpen zoals gebruik van AI in het vak, loopbaanontwikkelingen, Gen Z op de werkvloer en inkoopbeleid. Maar ook persoonlijke en gevoelige onderwerpen zoals burn-out bij vrouwen en intimidatie op de werkvloer kwamen voorbij.

Met name deze twee laatste onderwerpen maakten erg veel indruk. Er wordt vaker gezegd dat de rol van een griffier erg eenzaam kan zijn. En dat is ook in Engeland het geval. Het indrukwekkende en waardevolle aan deze conferentie is de ruimte voor begrip, herkenning en het uitwisselen van ervaringen. Zo voel je je toch iets minder alleen, een soort “Oh dus ik ben niet gek, anderen ervaren dit ook”-moment. Een hele zaal die allemaal ja-knikken wanneer een collega zijn/haar verhaal vol emoties vertelt, is een best krachtig beeld en laat zien hoe breed verspreid een probleem kan zijn.

Intimidatie op de werkvloer
Met name de intimidatie op de werkvloer kwam in de twee dagen meermaals ter sprake. Vorig jaar vertelde Linda Larter bij onze ALV in Amstelveen al over het ‘Civility and respect’ project dat om deze reden was opgezet. Voor de mensen die dit niet hebben bijgewoond: soms wordt de verstandshouding tussen raad(slid) en clerk zodanig verstoord (denk aan pesten, laster en in sommige gevallen zelfs stalken van de ambtenaar) wat de kwetsbaarheid en eenzaamheid van de functie als clerk alleen maar verergert. In dit project wordt hiervoor aandacht gevraagd en gelobbyd voor wettelijke acties om dit tegen te gaan.

Vol principiële overtuiging zou je natuurlijk zeggen dat het te gek voor woorden is dat een dergelijk project waar respectvolle omgangsvormen centraal moeten staan nodig is. Maar luisterend naar de persoonlijke verhalen over hoe men vanuit wantrouwen en achterdocht wordt bejegend (in veel gevallen door hun eigen raadsleden), wordt het duidelijk waarom dit thema zo dringend is en zo erg leeft binnen de vakgroep. Met de verruwing die ook in Nederland steeds meer toeneemt, kan het geen kwaad om bewust te zijn van de risico’s en hier lessen uit te trekken.